Wojskowa grochówka jak z kuchni polowej

W polskiej kulturze jedzenie dla wojska kojarzy się przede wszystkim z grochówką. Nie jest to wcale bezzasadne. Kotły kuchni polowych, w których przyrządzano posiłki w pobliżu frontu, nadają się bowiem głównie do potraw płynnych. Co ciekawe jedna taka przyczepka opalana olejem napędowym i drewnem mogła wyżywić nawet 160 żołnierzy. Grochówka jest bardzo pożywna i dawała wojskowym masę energii. Efekty uboczne wywoływane jej spożyciem w tym przypadku schodziły na drugi plan.

Składniki na 5 litrowy garnek:

• 3 szklanki grochu łuskanego – połówki
• 2 duże marchewki
• 1 korzeń pietruszki, ewentualnie kawałek selera
• 1/2 pora
• opakowanie boczku wędzonego pokrojonego na małe kawałki
• 2 dość duże pęta kiełbasy
• 2 duże cebule
• 2 łyżki oleju
• 5 średnich ziemniaków
• małe opakowanie jogurtu lub śmietany
• 2 kostki rosołowe najlepiej na wędzonce
• 2 opakowania zupy grochowej w proszku
• sól
• pieprz 

Sposób wykonania:

1. Groch kilkakrotnie płuczemy, następnie zalewamy wodą, na co najmniej godzinę, a najlepiej na całą noc. 
2. Garnek napełniamy wodą do 2/3 objętości. 
3. Dodajemy kostki rosołowe i groch. Gotujemy co najmniej przez 45 minut. 
4. Dodajemy marchewkę i białą włoszczyznę startą na drobnych oczkach tarki lub w maszynie oraz pora pokrojonego w cienkie paseczki. Gotujemy kolejne 45 minut. 
5. Kiełbasę, boczek i cebulę kroimy w kostkę, smażymy na patelni na niewielkiej ilości oleju i dodajemy do zupy. 
6. Ziemniaki obieramy, kroimy w kostkę i dodajemy do zupy. Gotujemy około 12 minut, na bardzo małym ogniu do czasu aż ziemniaki będą miękkie. W połowie szklanki wody rozprowadzamy grochówkę w proszku i dodajemy do zupy. 

Porady:

1. W końcowej fazie przyrządzania, kiedy groch jest już rozgotowany i się rozpada, zupa ma duże tendencje do przypalania się. Praktycznie cały czas trzeba ją mieszać i nie dopuścić by zaczęła się zbyt intensywnie gotować. 
2. Jeśli użyje się dostatecznie dużo grochu, mięsa i warzyw dodanie zupy z proszku i kostek rosołowych może nie być konieczne. Zazwyczaj jednak korzystnie wpływają one na finalny smak dania.